Wyznanie Ewangelickie na terenie Dolnego Śląska nie było tak popularne, jak na Górnym Śląsku. Przyczyny takiego stanu rzeczy należy upatrywać w dziejach tych ziem i dość zawiłemu sposobie przejmowania władzy nad tą krainą. Budynek Kościoła Ewangelickiego w Ścinawce Średniej (Mittelsteine) powstał w kwietniu 1926 roku. Na początku swego istnienia służył on niemieckim Ewangelikom. Przez długi czas, gromadzili się oni na nabożeństwach w Kościele p.w. Bożego Ciała, który znajdował sę na terenie dóbr ziemskich należących do Baronostwa Ernsta Luttwitza i jego małżonki Anny z domu von Blotz. Kolejnym miejscem zgromadzeń dla tej społeczności, była kaplica, mieszcząca się w dawnym budynku teatru. W końcu ten mały Zbór ewagelicki postanowił wybudować spólnie swój własny kościół, który by mógł w swoich murach zgromadzić ich wszystkich. Kościół swoje powstanie zawdzięcza wpomnianym już dobroczyńcom - Baronostwu Luttwitzów, którzy przekazali swój kawałek ziemi pod budowę dla tegoż kościoła. Pierwsze uroczyste nabożeństwo w nowo wybudowanym kościele odbyło się już 15 kwietnia 1926 roku. Należy zaznaczyć, że społeczność ewangelicka od tej pory poczęła powiększać się z roku na rok i była prężną wspólnotą na terenie Mittelsteine, (późniejsza Ścinawka Średnia). Kościól, który wybudowali mieścił wówczas w swych murach ponad 130 osób, aby w 1937 roku gromadzić już 369 wiernych, którzy do roku 1945 wypełniali po brzegi ten mały kościółek. Po II Wojnie Światowej, Ewangelicki kościół w (Skałecznie, bo tak po II Wojnie nazywała się Scinawka Średnia), służył, przez pewien czas jako budynek mieszkalny. Od 13. 01. 1947 roku Kościół Metodystyczny w PRL otrzymał go od ówczesnych Władz Państwowych, aby po przejęciu budynku, na nowo mógł służyć jako kościół. Od miesiąca wrześna 1950 roku datuje się początek naszej Parafii w Ścinawce Średniej.